تفاوت آبکاری اسیدی با آبکاری سیانور
تفاوت آبکاری اسیدی با آبکاری سیانور
محلول آبکاری
* آبکاری اسیدی: از محلولهای آبی با pH پایین (اسیدی) استفاده میشود. این محلولها معمولاً حاوی نمکهای فلزی محلول در آب هستند.
* آبکاری سیانوری: از محلولهای آبی با pH بالا (قلیایی) استفاده میشود که حاوی ترکیبات سیانوری هستند.
مزایا و معایب
| ویژگی | آبکاری اسیدی | آبکاری سیانوری |
| سرعت رسوبگذاری | بالاتر | پایینتر |
| قدرت پرتاب | بالاتر | پایینتر |
| کیفیت پوشش | معمولا یکنواختتر و ریز دانهتر | میتواند براقتر باشد |
| حساسیت به آلودگی| بیشتر | کمتر |
| سلامت و ایمنی | ایمنتر (به دلیل عدم وجود ترکیبات سمی سیانوری) | خطرناکتر (به دلیل سمیت ترکیبات سیانوری) |
| هزینه | معمولاً کمتر | معمولاً بیشتر |
| کاربرد | برای قطعات ساده و پیچیده، پوششهای زیرین | برای قطعات با هندسه پیچیده، پوششهای تزئینی |
مقایسه کلی
* آبکاری اسیدی: برای پوشش دهی سریع و یکنواخت قطعات با هندسه ساده مناسبتر است. همچنین، از نظر ایمنی و هزینه مقرون به صرفهتر است.
* آبکاری سیانوری: برای پوشش دهی قطعات با هندسه پیچیده و ایجاد پوششهای براق و تزئینی مناسبتر است. اما به دلیل استفاده از ترکیبات سمی سیانوری، خطرات زیست محیطی و بهداشتی بیشتری دارد و هزینه آن نیز بالاتر است.
انتخاب روش مناسب
انتخاب بین آبکاری اسیدی و سیانوری به عوامل مختلفی از جمله نوع فلز پایه، نوع پوشش مورد نظر، هندسه قطعه، هزینه و مسائل زیست محیطی بستگی دارد.
موارد استفاده از آبکاری اسیدی:
* پوشش دهی قطعات فولادی با روی (گالوانیزه اسیدی)
* پوشش دهی قطعات مس با نیکل
* پوشش دهی قطعات آلومینیوم با مس
موارد استفاده از آبکاری سیانوری:
* پوشش دهی قطعات با هندسه پیچیده با مس
* پوشش دهی قطعات برای ایجاد پوششهای تزئینی و براق
توجه: به دلیل خطرات زیست محیطی و بهداشتی ناشی از استفاده از ترکیبات سیانوری، در سالهای اخیر تلاشهای زیادی برای جایگزینی روشهای آبکاری سیانوری با روشهای ایمنتر و دوستدار محیط زیست انجام شده است.